زیر چتر هوش هیجانی

هوش هیجانی زيرمجموعه ای از هوش اجتماعی است که شامل توانايی کنترل بر هیجانات خود و ديگران، تمايز قائل شدن بین آنها و استفاده از اين اطلاعات برای هدايت اعمال و افکار اشخاص است و شايد اين تعريف پذيرفته شده ترين تعريف عملی هوش هیجانی باشد. به عبارت ديگر، هوش هیجانی بیانگر توانايی اداره مطلوب خلق وخو، وضع روانی و کنترل تنشهاست و توانايی فرد را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزايش می دهد. هوش هیجانی موجب میشود تا فرد جهت يادگیری بهتر به کنترل رفتارها و هدايت آنها به يک خودتنظیمی برسد و بتواند رفتارهای خود را کنترل و جهتدار نمايد، به طوری که در موقعیتهای مختلف اجتماعی رفتارهای متناوب با موقعیت انجام دهد و فعالیتهای خود را جهت دهد. افراد با هوش هیجانی بالا به احساسات خود توجه کرده و میتوانند تأثیر رخدادهای استرس زا را به حداقل رسانده و به راحتی با آنها مقابله کنند و در نتیجه از سلامت جسمی و روانی بیشتری برخوردارند. ناتوانی فرد در هر يک از توانايی های مربوط به هوش هیجانی، منجر به اختلالاتی مانند اختلالات اضطرابی و خلقی می شود.