اختلال نافرمانی در کودکان (دلایل و پیامدها)

اختلال نافرمانی مقابله‌ای یکی از مهمترین اختلالات دوران کودکی و نوجوانی است که از طیف اختلالات رفتار ایذایی و برونی‌ساز است که مجموعه‌ای از رفتارهای مبتنی بر لجبازی، نافرمانی، بی‌توجهی، دشمنی، کینه‌توزی ، مجادله کردن و تلاش برای ناراحتی دیگران (معمولا بزرگسالان) است که به صورت پایدار و تکرار شونده مشاهده می‌گردد. کودکان و نوجوانان دارای اختلال نافرمانی مقابله‌ای دارای علائم و نشانه‌هایی هستند که بخش زیادی از آنها به اختلال در روابط بین فردی و مهارت‌های ارتباطی ضعیف مرتبط است. کودکان مبتلا به این اختلال در مقایسه با کودکان مبتلا به سایر اختلالات روانپزشکی، مشکلات اجتماعی فراگیری با والدین و همسالان خود دارند. در مدرسه پیشرفت خوبی ندارند، در روابط بین فردی ضعیف هستند، دارای مشکلات توجهی و نارسایی در کنش‌های اجرایی هستند و عمدتا فاقد مهارت‌های شناختی-اجتماعی و عاطفی موردنیاز برای انجام درخواست‌های افراد بزرگ‌تر از خود هستند.